De geschiedenis van kraftpapieren zakken.

Al in de 19e eeuw, toen de grootschalige detailhandel nog niet was geboren, kochten mensen al hun dagelijkse benodigdheden meestal in de supermarkt in de buurt van hun werk of woonplaats. Die dagelijkse benodigdheden worden verpakt in houten vaten, stoffen zakken of houten kisten, en nadat ze in bulk naar de supermarkten zijn vervoerd, is het een hele opgave om ze in stukken aan de consument te verkopen. Mensen kunnen alleen boodschappen doen met manden of zelfgemaakte zakken. In die tijd waren de grondstoffen voor het maken van papier nog jutevezels en oude linnenkoppen, die van slechte kwaliteit waren en schaars in kwantiteit, en die niet eens konden voldoen aan de behoeften van de krantendrukkerij. Rond 1844 vond de Duitser Friedrich Kohler het maken van houtpulppapier uit, wat de ontwikkeling van de papierindustrie enorm bevorderde en indirect het leven schonk aan de eerste commerciële papieren zak in de geschiedenis. In 1852 vond de Amerikaanse botanicus Francis Waller de eerste machine voor het maken van papieren zakken uit, die later werd gepromoot in Frankrijk, Groot-Brittannië en andere Europese landen. Later zorgde de geboorte van papieren zakken van multiplex en de vooruitgang van de naaitechnologie voor papieren zakken ervoor dat de katoenen zakken die in het verleden bij het transport van bulkgoederen werden gebruikt, werden vervangen door papieren zakken.

En als het gaat om de eerste kraftpapieren tas om te winkelen: deze werd in 1908 geboren in St. Paul, Minnesota, VS. Walter Duvina, een plaatselijke kruidenier, begon te zoeken naar manieren om consumenten ertoe aan te zetten meer tegelijk te kopen om zo de verkoop. Volgens Duvina moet het een geprefabriceerde tas zijn die goedkoop en gemakkelijk te gebruiken is en minstens zo'n 35 kilo kan dragen. Na veel vallen en opstaan ​​zette hij de textuur van de zak op kraftpapier, omdat deze werd verpulpt uit naaldbomen met lange houtvezels en tijdens het kookproces werd behandeld met milde natronloog en sulfidechemicaliën, waardoor de oorspronkelijke sterkte van houtvezels minder is. beschadigd, zodat het uiteindelijk geproduceerde papier nauwe verbindingen tussen de vezels heeft, en het papier taai is en grotere spanning en druk kan weerstaan ​​zonder te breken. Vier jaar later werd de eerste kraftpapieren boodschappentas geboren. Het heeft een rechthoekige bodem en heeft een groter volume dan traditionele papieren zakken met V-bodem. Een touw loopt door de onderkant en beide zijkanten om het draagvermogen te vergroten, en vormt twee trekringen aan de bovenkant van de papieren zak die mensen kunnen dragen. Duvina vernoemde deze boodschappentas naar zichzelf en vroeg er in 1915 patent op aan. Op dit moment heeft het jaarlijkse verkoopvolume van deze boodschappentas de 100 miljoen overschreden.